Over Myranda Hilhorst
Biografie
WEES – moederliefde onder voorwaarden
Een levensverhaal over adoptie en verborgen narcisme
Door Myranda Hilhorst
In 2019 verbrak mijn adoptiemoeder van de ene op de andere dag het contact met mij, nadat ik ruim tien jaar intensief voor haar had gezorgd. Na de dood van mijn vader had ik meerdere keren per week contact met haar. Dan belde ik haar even om te vragen hoe het met haar ging, deed ik boodschappen, regelde financiële zaken, kookte voor haar of ging ik met haar mee naar de dokter of familie. Dit besluit van haar had ik niet zien aankomen. Een moeder die haar kind nooit meer wil zien? Eindeloos zocht ik naar verklaringen, zonder nog iets aan haar te kunnen vragen. Heel lang legde ik de schuld vooral bij mezelf. Ik zou vast iets heel erg verkeerd hebben gedaan, dat had ik als kind zo vaak te horen gekregen. Ook voelde ik een enorme schaamte. Een moeder verstoot toch niet zomaar haar dochter? Tot ik een artikel las over verborgen narcisme. Ik wist wel wat narcisme was, maar van deze variant had ik nog nooit gehoord. Opeens viel zo veel op zijn plek – en niet alleen bij mij.
Myranda Hilhorst werd als vijfjarige geadopteerd, samen met haar broer. Ze is getrouwd en heeft twee dochters. Haar land van herkomst inspireerde haar tot een eigen bedrijf, Koreanica, dat workshops en catering verzorgt rond authentieke Koreaanse gerechten. Daarnaast werkt ze als interim manager projectbeheersing of projectcontroller.
In het voorjaar van 2021 besloot ik mijn ervaringen op te gaan schrijven. Ik wilde mijn gedachten ordenen en belangrijke keerpunten vastleggen. Dat verhaal deelde ik met mijn man, Marc, en een aantal vrienden. Zij vonden het allemaal heftig na het lezen van mijn verhaal. Ik ging mijn eigen gedrag en hoe ik reageerde op mijn moeder beter begrijpen. Ik kreeg zoveel nieuwe inzichten. Dat gun ik anderen in vergelijkbare situaties ook. Hopelijk kan mijn boek, “Wees – moederliefde onder voorwaarden”, hen helpen om beter te doorzien wat er in hun leven gaande is en hoe zij zelf de vicieuze cirkel van misbruik van vertrouwen kunnen doorbreken.
De juiste hulp zoeken
Achteraf overheerst mijn gedachte dat deze breuk met mijn moeder misschien wel het beste is wat mij kon overkomen. Als zij deze stap niet had gezet, liet ik haar nu waarschijnlijk nog steeds continu over mijn grenzen gaan. Ik had een zogenaamde ‘codependentie’ ontwikkeld. Dat houdt in dat ik me afhankelijk maakte van haar gedrag en reacties, en daarbij mijn eigen behoeften volledig opzij zette. Zoiets gebeurt vaker bij kinderen als in hun gezin van herkomst de gezonde basisvoorwaarden voor veilig opgroeien ontbreken, zogenaamde disfunctionele gezinnen. Kinderen leren dan niet om aan te geven wat zij nodig hebben. Ze worden niet gehoord, of zelfs afgestraft, wanneer zij dat wel aangeven. Als volwassenen hebben ze daar nog steeds last van en passen zich meer aan dan goed voor hen zelf is.
Ik was een zogeheten KOPP-kind. Mijn moeder was psychiatrisch patiënt. Ze is meerdere keren opgenomen geweest. De manier waarop zij mij behandelde, zowel in mijn jeugd als toen ik een eigen gezin kreeg, had niet alleen impact op mijn leven. Het beïnvloedde ook dat van de mensen die mij lief zijn.
De inzichten die mijn eigen bewustwordingsproces mij hebben gegeven, wil ik graag met anderen delen en herkenning bieden. Hopelijk helpt mijn boek “Wees – moederliefde onder voorwaarden” hen om gemakkelijker goede begeleiding te zoeken voor het oplossen van hun problemen, bij hulpverleners die begrijpen hoe de mechanismes van narcisme werken.
Let op het gedrag en niet op de woorden!
De volgende topics komen in mijn boek aan bod: adoptie, het verborgen narcisme, mijn eigen hoogsensitiviteit, mijn ontwikkelde codependentie en het feit dat een ik een KOPP-kind ben. Deze vijf topics maken mij tot wie ik ben. Ze hebben stuk voor stuk het gevoel gegeven dat ik tegen een steile helling op moest, zowel privé als in mijn werk, maar het heeft me ook wat goeds gebracht. Ik heb een enorm doorzettingsvermogen ontwikkeld. Daarnaast heb ik een geweldige man, heel lieve dochters en fijne vrienden om me heen gekregen die mij onvoorwaardelijk steunen. Zonder hen had mijn leven weleens heel anders kunnen verlopen besef ik. Zij gaven mij de moed om voor mezelf te kiezen.
In mijn boek “Wees – moederliefde onder voorwaarden” vertel ik wat ik heb meegemaakt en wat me dat opleverde. Eén belangrijk inzicht wil ik graag hier al geven. Mensen die makkelijk slachtoffer worden van narcisten, voelen vaak de behoeften van anderen goed aan, hebben een aanleg om te ‘pleasen’ en ervaren de eeuwige vertwijfeling of je goed genoeg bent. Ben je net als ik geadopteerd, dan wordt dat nog versterkt. Je mist al een basisgevoel van veiligheid, omdat je plotseling uit je vertrouwde omgeving bent weggehaald en begint daardoor vanuit een achterstand. Je hebt vaak het gevoel dat je jouw plek in het adoptiegezin moet ‘verdienen’. Een verborgen narcist gaat dat tegen jou gebruiken. Je doet het nooit goed genoeg om het hem of haar naar de zin te maken.
Hoe kun je herkennen of je met narcisme te maken hebt? Ik raad mensen aan om niet alleen af te gaan op wat iemand zegt maar vooral op het gedrag van die persoon te letten. Als iemand alleen zichzelf centraal stelt en geen oog heeft voor het belang van een ander dan is alertheid geboden. Dat helpt je om situaties sneller in het juiste perspectief te zien. Zodra je vermoedt dat je met een narcist te maken hebt, kun je beter het contact verbreken of zo beperkt mogelijk houden.
Ik zou graag iedereen op het hart willen drukken: kijk niet alleen naar het kind dat problemen heeft, maar schenk juist ook aandacht aan het kind dat geen aandacht durft te vragen. Dat kind – zo weet ik uit eigen ervaring – heeft alle mogelijke hulp ook hard nodig!